Resmen doküldük diyorum cünkü navigasyonun eziyetine uğrayarak ara sokaklardan vardıktan sonra kalabalık bir ortam bizi bekliyordu
gider gitmez aylin hanım uyusun diye cadırı hazırlarken bir bayan geldi cadırı kurmayın kaldırıyorlar bizim engelli kızımız var dedik dinlemediler dedi, Hüseyin güvenlik gorevlisine sorunca, ne yasağı kurun, demiş, anlamış değilim ya neyse,
Kurduk cadırı Aylin hanım yorgunluktan sızdı nerdeyse cadırın icinde mışıl mışıl uyumaya başladı koşarca Wcye gittim ki ne goreyim adım atacak yer yok, arkadaş istanbulda wc icin bile sıra bekliyorsun yarım saat yahu! paranla rezil olmak!
cadımız tam ben salata yaparken uyandı sofraya oturduk ki bi amca yanımızdaki banka oturdu, ben baştan dilenci sandım ama bakınca olmadığını anladım
Hüseyin hemen tabak hazırlayıp verdi amcaya, ekmek de istedi verdik ;) sonra adamcağızın icinden gecmiş Aylin icin 1 tl verdi bize
yemekten sonra gofret-cay da verdik amcaya, sigara istedi yok dedik, muhabbet sohbetin ardından adam gitti, sonra denizkenarında az dolanıp parkta Aylinin peşinden koşmaktan pert olduk
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder