sinan yağmur
tennure ve ateş, hz. mevlana- 398 syf
Sinan Yağmur'un Mevlana ve Şems üzerine yazdığı ilk kitap.. Mevlana'ya olan sevgisi büyük, bu bariz ama ben biraz daha roman tarzı bir kitap bekliyordum şaşırdım açıkçası ama aynı zamanda kitaptan da çok şey öğrendim.
Ama tabi ki bu kitap okumaya değmez, demek değil.
Gelelim kitabın içeriğine:
-Beni çokça konuştunuz, anlattınız, andınız ancak beni az anladınız. mvlana
- olduğum gibi kim görebilir beni,
ne rengim var benim, ne nişanım.
benim de bildiğim sırlar var, diyeceksin ama,
hem o sırlarım ben,
hem o sırları saklayanım.
- ben bir balığım, aşk ise daldığım bir derya...
aşktan gözlerim yaşlı olsa da o derya gözyaşımı nereden
bilir... başımı denizden çıkarayım desem, balığım ya.
- beden bakımından ondan uzağız amma, cansız bedensiz
ikimiz de bir nuruz, ister onu gör, ister beni...
ey arayan kişi! ben o'yum o da ben...
- şems için: nazlıdır, nazında. vakurdur, vakarında. şehirlidir, inceliklidir, nezaketinde, zerafetinde. ve daha fazlasında, zamana uzanırken. şems, uzakta.
- beden bakımından ondan uzağız amma, cansız bedensiz
ikimiz de bir nuruz, ister onu gör, ister beni...
ey arayan kişi! ben o'yum o da ben..
-gözyaşıdır ki yıkarak yakar, yakarak yıkar. arıtır ve eritir
temizler ve gizler... fazilettir, diyettir. bu yüzden denilir ki
gözyaşı yiğitler karıdır. her yürek bu yiğitliği gösterip
aşk için gözyaşı dökemez. aşkın kadar ağla ey gönül.
- bizi bizden başkası zaten ayıramazdı,
bize bunu bizden başkası yapamazdı.
ah be sevgili, hamdım belki,
ama piştim, yandım.
zaten beni senden başkası yakamazdı...
- sen yine sükutu giyin! dilersen hiç konuşma.. ben kelamlarımı çürüttüm yolunda,
çarpsa da bir tokat gibi yüzüme, her harfi yoluna heceledim!
ve bilesin üstüne aşkı giydirdiğim bu yüreğe, ben söz verdim;
hiçbir harfi sensiz bir cümleye kurban etmedim.
- bir tane canım var ama, yüz bin bedenim. Can neymiş?
Neymiş ki beden? işte ben'im. bir başkası var ya: işte ben, ben!
o, beni sevsin diye bir başkası oldum kendim.
- biz öyle mahluklarız ki, bazen melekler insan yaratılmadıklarına üzülürler;
bazen de şeytanlar bizden olmadıklarına şükrederler.
- sağırdır kulağı ecelin, işitmez feryatları
yoksa dayanır mıydı hiç kanlı yürek sağnağına
öz çocuğunu yiyen bir dev-anadır dünya
yoksa nasıl katlanırdı bu ecelin tuzağına
-ben tenden soyundum o hayalden
şimdi ben vuslatın deminde salınıp geziniyorum
-batmayı gördün değil mi? doğmayı da seyret, güneşle aya guruptan hiç zarar gelir mi?
-canım tenimde oldukça Kur'an'ın kölesiyim ben,
Tanrı'nın seçkin Peygamberi Muhammed'in yolunun toprağıyım.
- beri gel, daha beri, daha beri
bu yolculuk nereye dek böyle?
bu hır gür bu savaş nereye dek?
sen bensin işte, ben senim işte.
