biraz erken başlayan hazırlıklar :)

30 haftalık olmama rağmen bugün aylin'imizin kıyafetlerini yıkamaya başladım. eerken doğum falan olur mazallah lazım olur dursun hazır hazır :) 

sabah güzel bir pazar kahvaltısı ve ardından belgesel seyretmemin ardından yavaştan hazırlıklara giriştim :)

önce bebeğime aldığımız bütün eşyaları çıkardım, beyaz ve renkli olarak iki posta ayırdım.

ilk posta yıkanıp asıldı bile :)

yalnız yıkaması dert değil de eldiveni çorabı tek tek as as bitmedi belim koptu nerdeyse :) mandal yetmicek böle giderse, bi takım daha mandal almak lazım sanırım :) 

ikinci posta da bitti makinada asılmayı bekliyor. hadi bakalım onları asmaya, daha bunlar ütülenecek tek tek :S :) öfff, pffff :) hadi gülcan hadi öflemek yok işbaşına ya bismillah! :D 

sıcak bir mayıs günü yollarda :)

30 haftalık oldum hala deli gibi yollarda geziyorum, hüseyin diyor ki ' var ya sen,n doğumun çok kolay olacak sürekli yürüyorsun' 'tabi' dedim 'yollarda doğurmazsam kolay olacak inşallah ' :) 
bütün bir hafta boyu bi yere çıkamamanın acısını çıkarırcasına yürüdüm bugün. 
sabah güzel bir kahvaltıdan sonra hüseyinle uzun bir nereye gidelim tartışmasının ardından fethipaşa korusu'nda karar kıldık ve kalabalık bir metro, metrobüs ve minibüs trafiğinden sonra çok şükür ki fethipaşa' ya vardık. 
                    önce  bir şeyler yiyip içtik ve vurduk kendimizi yokuş yukarı koru yoluna. 

tabi bende bu kiloyla yürümek baya zor oldu. bir yandan da içimden kendime saydırıyorum ' bak gülcan şurda doğurup kalsan ambülans bile çıkarken zorlanır buraya az yavaş git ' diye. nihayet tepede bir yerde oturup dinlenmeye karar veriyoruz bir yandan da keşke yanımızda en azından bir kilim getirseydik diye hayıflanarak. 
                 istanbulun gürültü patırtı trafiğinden uzakta bol oksijenli korunun tepesinde tam huzur bulmak üzereyken arkadan keman çalmayı yeni öğrenmeye çalışan grubun serenatını saymazsak gayet sakin kuş sesleriyle kaplı boğaz manzaralı bir yerde dinleniyoruz.

tabi dönüşte yine trafik yine kalabalık ve zaman zaman yer veren zaman zaman da kafasını çevirip görmemiş numarası yapan insanların arasında eve dönüş...

            kızımın yemek ve tatlıdan keyfi yerinde tabi durmadan tekme savuruyor karnımın içinden :) 
annelik çok farklı bir duygu gerçekten yolda gidip gelirken aman bi yere karnımı çarpmayayım diye elim sürekli karnımdaydı, tabi bizimki hemen şımarıp hareketlenmeye başladı :) ah kızım ah sağ salim kucağımda taşıyacağım günleri de göreceğim inşallah sabret az kaldı sen de sıkıldın o daracık yerde biliyorum her ne kadar ekmek elden su gölden olsa da :D 

yolculuk başlasın

merhabalar:)
ben hamilelik yolunda 30, haftasını devirmiş heyecanla kızını kucağına almayı bekleyen bir anne adayıyım.
                    bu yolculuk esnanısında eminim ki çok şeyler yaşayacak çok tecrübeler edineceğim. bu tecrübelerimi sizlerle paylaşmak istedim. elimden geldiğince sık ve çeşitli konularda yazmaya çalışacağım. 
 artık kendimi daha bir anne hissediyorum. hamilelik haberini ilk aldığımda senelerdir anne olmanın hayalini kurmama rağmen anne olma düşüncesini yadırgadım. acaba benden nasıl bir anne olacaktı. çok mu disiplinli, pimpirikli bir anne olacaktım, çocuğuma her konuda yetebilecek miydim, ne kadar modern bir anne olacaktım. ilk zamanlar bu düşünceler oluştu kafamda, gerçi bu sorular sorgular artarak devam etmekte. tabi bu soruların cevabı yaşadıkça gelecek :)
aylinimiz şimdiden selam gönderiyor sizlere tekmeleriyle :) benden de selamlar şimdilik kalın sağlıcakla :)