hamilelik psikolojisi denen şey...

33. haftaya girdik bugün aylinimle :) tekmeler gn geçtikçe artıyor sanki arada acıttığını bile söyleyebilirim hafiften, ama şikayetçi değilim, tekme atması onun sağlığının yerinde olduğuunun, her şeyin yolunda olduğunun göstergesi gibi sanki. 
kendi ruh sağlığım için aynı şeyleri söyleyemeyeceğim maalesef :( hamilelik psikolojisi denen şey ne meret bir şeymiş.. hormonlar hat safhada.. her an ağlama potansiyeline sahibim ve bu ara sinir katsayım da gittikçe artıyor, etrafımdakilere ve kendime en önemlisi aylinime bu şekilde zarar vermek istemiyorum ama kendime engel olamıyorum. aldığım kilolarla birlikte hareket etmek bile bu ara zorlaştı. yürürken nefes nefese kalıyorum. sık sık tuvalete çıkıyorum. gece tuvalaet için uykudan uyanıyorum. hem çok sıkılıyorum bu ara hem de hiç bir şey yapasım gelmiyor. sanki günleri bırak bazen saatler bile geçmek bilmiyor. 
okulun son haftasındayız, yarın karneleri vereceğiz ve çok zor bir not verme dönemi geçirdim, birçok öğrenci notunu düzeltmem için sürekli peşimdeydi, gecenin 9unda arayanlar 10unda evime gelip ağlayanlar sürekli mesaj atanlar okulda peşimden ayrılmayanlar... bütün dönem çalışmayıp ondan sonra kalmalarının tek suçlusu bizmişiz gibi davranmaları sinirimi bozmakla birlikte ister istemez vicdan azabı duymama neden oluyor. öğretmenlikten en çok bu zamanlar soğuyorum...
üstüne bir de yaşanan taksim olayları... binlerce insanın biber gazından sıkılan tazyikli sulardan yaralanması.. olayların gittikçe şiddetini arttırması.. hayırlısıyla bir an önce bitse bu olaylar bütün halkın yüzü gülse.. her ne kadar merak etsem de haberleri izlememeye çalışıyorum bu ara. haber izleyince psikolojim iyice bozuluyor ağlamaya başlıyorum. şuanda aylinimden önemli hiç bir şey olamaz diye etkilenmemek için haber izlememeye çalışıyorum.
bir yandan da kendime kızıyorum. 'gülcan hayatında en çok istediğin, hayalini kurduğun şeylerden biri gerçek oluyor, neden mutlu değilsin' diyorum kendime. her şeye rağmen çok mutluyum aslında. aylinim karnımda oynaştıkça onun varlığını hissettikçe gülümsemeden edemiyorum :) 
zaman çabucak gecse de sağ salim kavuşsam kızıma artık :)