3 Haziran 2015 Çarşamba

Mutluluk

Hep derler ya bize, mutluluk bir nefes kadar yakın diye
Nedense bazen o kadar kolay olmaz elimizin altında sandığımız mutluluğu hissetmek
Karlı dağın ardındaki sislerin icine gizlenmiş bir fidanı arayıp bulmaya calışmak gibidir bazen mutluluk arayışı
Belki de evimizin bahcesi dururken o kadar uzağa biz ekiyoruz o fidanları
belki de güneşli havada cıkmak varken geziye, sisli puslu havaları biz tercih ediyoruz
İnsanoğlu zoru sever, ya da işleri zorlaştırmayı
Burnunun üzerindeki gozlüğü arayan yaşlı Alzheimer hastaları gibi arar mutluluğu bazen,,
Belki de bu kadar cok aradığımız icin bulamıyoruz mutluluğu
Bir rahat bıraksak kendimizi, boğmasak, bunaltmasak, mutluluk mutluluk diye avaz avaz bağırarak
Bir dinlesek yüreğimizin sesini, Gok gürültüsü yerine kalbimizin sesini dinlesek
Belki de tıpış tıpış gelecek mutluluk yanımıza
Kücük bebeğin annesinin kucağına atılışı gibi atlayacak kucağımıza
Yerleşecek gonül tahtımıza

2 yorum:

  1. çok doğru aslında hayat basit biz karmaşık hale getiriyoruz.

    YanıtlaSil
  2. Kulağımızı tersten tutmayı seven bir milletiz aslında bu biraz da bize has yabancılara bakıyorum da pür neşe

    YanıtlaSil