Karaburun oğretmenevinde kahvaltı edip ufak, sahil yürüyüşünden sonra cıktığımız yolda araba bozulunca en yakın yer olan Urladan cekici bulup arabayı sanayiye gotürdük bi şekilde yaptılar tekrar yola koyulduk
Once Alacatıya gittik, tek kelime ile enfes sokaklar, benzersiz binalar, bolca fotoğraf cektik sokak aralarında
yalnız hava cok sıcaktı ve biz sürekli Aylinin peşinde koşmak zorunda kaldık cünkü elimizi de tutmuyordu cadı
Damla sakızlı dondurmamızı yedik; Meşhur Dutlu Kahvesinin golgesinde outurup dinlendik
Alacatıya yakın halk plajı var dediler arabayla atladık gittik, bu arada Aylin arabada sürekli huysuzlanıyordu
Plaja gittik ki, kayalık bir plaj, susuz, soyunma kabinsiz bir yer, üstüne bir de dalga eklenince Aylinle girmeden cıktık ordan
Ceşmede bir pansiyon ayırtmıştık, oraya gidelim derken navigasyon bizi olmayacak sokaklara soktup durdu, deli olduk, Aylin de sürekli kucak deyip duuyor kafayı yiyecektik
Zar zor Blue Pansiyonu bulduk (kişilil gecesi 35er tlye; daha eşyaları koymadan ben akşam olmadan bi yüzelim gelince doldururuz eşyaları dedim
Plaja giderken nerdeyse arabaya soldan darbe aldıracaktım, bereket ki benim dikkatsizliğimi diğer şofor dengeledi
orda da Aylin yine huysuzlanmaya başladı bu boyle olmayacak dedim ve Hüseyinle Aylini Konyaya bırakmaya dondük
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder